Styl mieszczański w projektowaniu wnętrz bez wątpienia ma swój staroświecki urok. Kojarzy się z ciepłym, przytulnym domem, za którym tak tęsknimy. Styl ten znany jest w architekturze wnętrz od drugiej dekady XIX wieku, pojawił się razem z rewolucją przemysłową oraz związaną z nią urbanizacją. Ówczesna klasa średnia wypracowała własny system wartości i związany z nim styl, w którym najważniejsze było życie rodzinne w domowym zaciszu. Wnętrza mieszczańskie w tych czasach stały się mniej reprezentacyjne, za to wygodniejsze i przytulniejsze. Przyjazną atmosferę tworzyły tkaniny, ciepłe barwy i dekorujące pokoje pamiątki. Meble zostały uproszczone i zmniejszone w porównaniu z tymi występującymi w domach i pałacach szlachetnie urodzonych, tak by dostosować je do wielkości pomieszczeń. Wykonywano je przede wszystkim z drewna, najczęściej rodzimego (orzecha, jesionu, drzew owocowych). Były na tyle solidne, że służyły także kolejnym pokoleniom. Charakterystyczne dla tego stylu w projektowaiu wnętrz są obicia mebli tapicerowanych wykonywane przeważnie z aksamitu, ale także z żakardu. Często z tej samej tkaniny szyto również zasłony i kotary w drzwiach chroniące przed przeciągami.